تنهایی


ساعت 1:45 عصر شنبه 86/9/24

به همین سادگی رفتی،بی خداحافظ عزیزم

                             سهم تو شد روز تازه،سهم من اشک که بریزم

به همین سادگی کم شد،عمر گل بوته تو دستم

                             گله از تو نیست می دونم،خودم اینو از تو خواستم

به جون ستاره هامون،تو عزیز تر از چشامی

                              هر جا هستی خوب و خوش باش،تا ابد بغض صدامی

تو رو محض لحظه هامون،نشه باورت یه وقتی

                              که دوست ندارم اینو،به خدا گفتم به سختی

من اگه دوست نداشتم،پای غمهات نمی موندم

                              واست این همه ترانه،از ته دل نمی خوندم

اگه گفتم برو خوبم،واسه این بود که می دیدم

                               داری آب می شی،می میری،اینو از همه شنیدم

دارم از دوریت می میرم،تا کنار من بسوزی

                                از دلم نمی ری عمرم،نقسامی که هنوزم

تو رو محض خیره هامون،که نفس نفس خدا شد

                                از همون لحظه که رفتی،روحم از تنم جدا شد

تو که تنها نمی مونی،من تنها رو دعا کن

                                خاطراتمو نگهدار،اما دستامو رها کن

دست تو اول عشقه،بسپرش به آخرین مرد

                                 مردی که پشت یه دیوار،واسه چشمات گریه می کرد

گریه می کرد،گریه می کرد،گریه می کرد.....

آهنگی از رضا صاذقی
بر گرفته از آلبوم وایسا دنیا

                       

 


¤ نویسنده: سپیده صیفی

نوشته های دیگران ( )

ساعت 2:2 عصر دوشنبه 86/9/12

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

  بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند،

  و تو از او رسم محبت بیاموزی .

  عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

  بلکه گذاشتن سدی در برابر رودیست که از چشمانت جاریست.

  عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

  بلکه پنهان کردن قلبی ست که به اسفناک ترین حالت شکسته شده .

  عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

  بلکه نداشتن شانه های محکمی ست که بتوانی به آن تکیه کنی...


¤ نویسنده: سپیده صیفی

نوشته های دیگران ( )

ساعت 11:19 صبح شنبه 86/9/3

 

غروب...
گفتی بمون با من بمون گفتم میمونم

                                                      گفتی با دلتنگی بخون گفتم میخونم

گفتم که مستم عاشق ودیوونه تو

                                                         هر شب خرابم گوشه میخونه تو 

گفتی ببندم عهدو با یاد تو بستم

                                                            تاج غرورم رو زیر پات شکستم

گفتی که باید عاشق و دیوونه باشم

                                             چون ساقی باید می کش میخونه باشم

گفتی که دستام و بگیر گفتم می گیرم

                                             گفتی که از عشقم بمیر گفتم می میرم

گفتم و گریه کردم و پای تو ساختم


¤ نویسنده: سپیده صیفی

نوشته های دیگران ( )

ساعت 4:31 عصر جمعه 86/9/2

                              دمی که بی تو سرآیدخدا کند که نیاید
                                                ***
مرا غمی که ز روز قیامت است،این است
                    
                     که روی مردم دنیا دوباره باید دید

                                                 ***
اگر عالم همه پر خار باشد                                 دل عاشق همه گلزار باشد
وگر بیکار گردد چرخ گردون                                  جهان عاشقان بر کار باشد
                                                                                              *مولانا*


¤ نویسنده: سپیده صیفی

نوشته های دیگران ( )

3 لیست کل یادداشت های این وبلاگ

خانه
وررود به مدیریت
پست الکترونیک
مشخصات من
 RSS 

:: بازدید امروز ::
9
:: بازدید دیروز ::
0
:: کل بازدیدها ::
3033

:: درباره من ::

تنهایی

سپیده صیفی
خانم،با وقار،مهربون،دلسوز،حساس...

:: لینک به وبلاگ ::

تنهایی

:: آرشیو ::

زمستان 1386
پاییز 1386

:: اوقات شرعی ::

:: خبرنامه وبلاگ ::